پارادوکس پرسپولیس در آسیا؛ پادشاه خانگی
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۲۳۶۶۵
در جشنواره استثنوایی پول پارو کن ( کلیک کنید )
وبسایت رسمی برنامه نود - پرسپولیس در دو بازی خانگی آسیایی خود منسجم و با احتیاط در خط هافبک تدافعی حاضر شد اما در تک بازی خارج از خانه برانکو تا اندازهای دست کامیابینیا را برای حضور در خط حمله باز گذاشت که السد نهایت استفاده را از گپ ایجاد شده در این بخش از زمین برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش وبسایت نود، مقایسه عملکرد پرسپولیس در 3 بازی ابتدایی لیگ قهرمانان آسیا نشان میدهد برانکو حساب ویژهای روی مدافعان کناری خود باز کرده و البته برای پر کردن جای خالی آنها از دو هافبک تدافعیاش استفاده میکند. این ترفند اما اگرچه در دو بازی خانگی پرسپولیس به خوبی اجرا شد اما ناقض اجرا شدناش در قطر و برابر السد پرسپولیس را زمینگیر کرد.
پوزیشن میانگین 2 هافبک تدافعی و دو مدافع کناری پرسپولیس در بازی با نسف قرشی را در تصویر اول میبینید.
این تصویر نشان میدهد که ربیعخواه عقبتر از ماهینی وظیفه دفاعی بیشتری داشته و ماهینی هم در غالب دقایق بازی از نیمه زمین خودی عبور نکرده تا انصاری و محرمی با خیال راحت بتوانند به نقش هجومی خود بپردازند. نقشی که هر دو هم در آن موفق بودند. هم مدافع راست و هم مدافع چپ پرسپولیس در آن بازی 2 پاس کلیدی فرستادند و هر کدام یک پاس گل هم به نام خود ثبت کردند.
پوزیشن میانگین دو هافبک تدافعی و دو مدافع کناری پرسپولیس در بازی با السد قطر را در تصویر بعدی میبینید.
تصویری که نشان میدهد فاصلهای بزرگ بین کامیابینیا و ربیعخواه در مرکز زمین وجود دارد. گپی که السد هم از آن استفاده کرد و بارها پرسپولیس غافلگیر شد. حضور متداوم کامیابینیا در نیمه زمین السد باعث سردرگمی مدافعان کناری قرمزها هم شده بود و بین ماندن برای دفاع و نفوذ برای شرکت در حملات در نوسان بودند. در این بازی نه ماهینی و نه انصاری نتوانستند عملکرد قابل قبولی داشته باشند و بدون ثبت حتی یک پاس کلیدی کار خود را در شب شکست تلخ پرسپولیس به پایان رساندند.
پوزیشن میانگین دو هافبک تدافعی و دو مدافع کناری قرمزها در بازی با الوصل را در تصویر آخر میبینید که دوباره برانکو گپ بین دو هافبک تدافعیاش را پر کرد تا دست پر از زمین بازی خارج شود.
تصویری که نشان میدهد ماهینی و کامیابینیا کاملا در نیمه زمین خودی مشغول انجام وظیفه بودند تا فضا برای نفوذ انصاری و محرمی فراهم شود و سرخپوشان با از دست دادن توپ غافلگیر نشوند. این بازگشت به مدل بازی با نسف قرشی دوباره مدافعان کناری پرسپولیس را راه انداخت. انصاری با ثبت 4 پاس کلیدی یکی از بهترین نمایشهایش را اجرا کرد. محرمی هم در سمت راست نقش مهمی در حملات پرسپولیس داشت و 3 سانتر انجام داد. محرمی یک بار هم با شوت شانس خود را برای گلزنی امتحان کرد که با سیو دروازبان الوصل ناکام ماند.
آمارها نشان میدهد برانکو برای تداوم نتیجهگیری نیاز به تداوم اجرای نقشههای بازی با الوصل و نسف قرشی دارد. گپ بزرگ میان هافبکهای تدافعی سرحپوشان هر وقت سر باز کند میتواند برای قرمزها دردسرساز شود.
14002
منبع: وبسایت برنامه ۹۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت 90tv.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «وبسایت برنامه ۹۰» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۲۳۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درسهای گرانبهای اوسمار ویرا از پیروزی ده نفره
به گزارش "ورزش سه"، اوسمار ویرا در قائمشهر تا امتیاز دادن به نساجی و دادن جام به حریف دیرینه فاصله کوتاهی داشت و شاید خوششانس بود که برعکس یحیی گلمحمدی بازیکن خلاقی مثل اوستون اورونوف دارد که قادر است در بدترین زمانها و سختترین شرایط روحی و فنی گلیم تیمش را از آب بیرون بکشد و تیم را در کورس قهرمانی نگه دارد.
بازی پرسپولیس در قائمشهر دو نکته پررنگ داشت که میتوان روی آنها ایستاد و حرف زد. اول بازگشت پرسپولیس به فرم تهاجمی و جذاب دو ماه ابتدایی حضور اوسمار در این تیم بود که باعث شد جذابیت و هیجان به فوتبال سرخها بازگردد و تیم اوسمار نمایشی در حد قهرمانی ارائه دهد.
پرسپولیس در ماههای بهمن و اسفند ضمن کسب پیروزی، فوتبالی ارائه میکرد که میشد تفاوتها با آنچه در نیم فصل نخست ارائه میشد را به وضوح دید و روی آن دست گذاشت. تغییراتی که بخشی از آن ناشی از حضور اوسمار در رأس کادر فنی و بخشی دیگر مربوط به حضور چند مهره تأثیرگذار مثل اورونوف، عبدالکریم حسن و آلکثیر بود.
پرسپولیس اما در سال جدید و با حساستر شدن مسابقات از آن فوتبال جذاب که چیزی بیشتر از تیم یحیی داشت و در انتقال از دفاع به حمله سریع بود و فراتر از لیگ برتر ایران ارائه میشد نگاهها را به خود خیره کرد. پرسپولیس در دو مسابقه جذاب مقابل فولاد و پیکان با کسب موقعیتهای متعدد رکورد امید به گل را شکست اما کمکم از آن مدل جذاب فوتبال عقبنشینی کرد تا جایی که بعد از بازی در سیرجان شرایط مقابل ملوان عجیبتر شد و حتی در روز برد پرگل و قاطع مقابل صنعت نفت خبری از حملات پی در پی نبود.
بازی مقابل سپاهان هم این رویه ناامیدکننده ادامه پیدا کرد اما در قائمشهر تیم اوسمار به روزهای طلایی زمستان برگشت و در نیمه نخست بیش از 10 شوت زد و بالای 6 موقعیت گل ساخت و شاید اگر سروش رفیعی اخراج نمیشد این روند در نیمه دوم میتوانست بهترین نمایش سرخها در نیم فصل دوم را رقم بزند.
با وجود این اتفاق مثبت اما آنچه اوسمار بعد از اخراج سروش رفیعی نشان داد حاکی از تزلزل او در تصمیمگیری در مواقع حیاتی و حساس است. مشخص نشد چرا بعد از ده نفره شدن پرسپولیس، اوسمار در ایجاد تغییر برای بستن کمربند میانی تعلل کرد تا باعث شود تیمش آنطور تحت فشار قرار بگیرد و بهخاطر فضای ایجاد شده در مرکز زمین به حریفش اجازه دهد تا بدون خلق موقعیت به گل برسد.
شاید اگر اوسمار بلافاصله بعد از اخراج رفیعی با خروج امیری یا ترابی، اسدبیگی را به زمین میفرستاد نه آنقدر تحت فشار قرار میگرفت نه آن گل شوت از راه دور را دریافت میکرد. در عین حال تغییرات بعدی او هم عجیب بود. اوسمار به جای اینکه بازیکنان توپ نگهداری مثل خدابندهلو و صادقی را در بیست دقیقه پایانی به زمین بیاورد و بازی را به زمین حریف بکشاند دقیقه 90 آنها را وارد میدان کرد تا فقط شش دقیقه در زمین باشند.
در عوض تعویض دوم او فرشاد فرجی بود؛ بازیکنی که بین مدافعان میانی پرسپولیس جا گرفت و ناخودآگاه تیم پرسپولیس با وجود استحکام برای مقابله با ارسالها عقبتر رفت تا با خالی شدن میانه زمین فرصت فشار روی خط دفاع و ارسال روی دروازهاش فراهم شود.
با عبور از این خوان آنچه مشخص بود اینکه شگفتانههای اوسمار در تصمیمها و تعویضهایش همچنان ادامه دارد. در عین حال با در نظر گرفتن این تغییرات شاید اگر تیم باکیفیتتری نسبت به نساجی در فاز حمله مقابل پرسپولیس قرار میگرفت اینقدر راحت تسلیم نمیشد اما نکته نگرانکنندهتر اینکه در چهار بازی باقیمانده جایی برای این تأخیر و تغییرات غیرمعقول وجود ندارد و پرسپولیس این برزیلی سختکوش را با تصمیمهایی آگاهانهتر و کارگشاتر میخواهد.